Δέκα χρόνια πέρασαν από το κλείσιμο του Ξενώνα στο Ιστορικό Σούλι (λόγω ιδιόχρησης του από την κοινότητα Σουλίου τότε για να γίνει πνευματικό κέντρο μόνο που δεν λειτούργησε ποτέ έτσι έστω και για μια εκδήλωση).Άλλαξαν δημοτικές αρχές που έταζαν ότι ο ξενώνας θα λειτουργήσει. Και οι νυν δημοτική αρχή τα ίδια έλεγε προεκλογικά και μάλιστα το τόνιζε στο πρόγραμμα ΟΡΑΜΑ σελίδα 8- και στο μπαλκόνι ότι μέσα στο πρώτο εξάμηνο της θητείας της θα λειτουργούσε. Πέρασαν 2 χρόνια και αυτός εκεί κλειστός να σαπίζει και να χορταριάζει . Έγινε μια δημοπρασία αλλά δεν βρέθηκε κανείς να τον ζητήσει. Πως όμως να πάει κάποιος εκεί να επενδύσει σε έναν ξενώνα που θέλει και τι δεν θέλει. Από πόρτες και παράθυρα, λέβητες για θέρμανση (Σούλι είναι αυτό και το κρύο τσουχτερό), κουζίνα και τα πάντα για την αίθουσα που είναι και ταβέρνα καφέ, ντουλάπες , κρεβάτια κλπ για τα 3 δωμάτια, σκέπαστρο έξω για το καλοκαίρι κλπ. Αν κάνουμε έναν απολογισμό όλων αυτών θέλουμε τουλάχιστον 100.000 ευρώ . Μπορείτε να μου πείτε έναν τρελό που θα θελήσει να ρίξει 100.000 ευρώ σε έναν υποβαθμισμένο χώρο σαν το Σούλι και να τρέχει να κάνει απόσβεση. Μήπως, λέω εγώ τώρα, μήπως με την δημοτική ΑΡΩΓΗ που δίνεται απλόχερα και χωρίς πολλές συζητήσεις και σε κάθε μορφής εκδήλωση που δεν έχουν και πολλά αποτελέσματα θα μπορούσαν να γίνουν και κάποια πράγματα π.χ. θέρμανση, επίπλωση δωματίων, σκέπαστρο (πράγματα που θα μείνουν μόνιμα εκεί ) ώστε να μειωθεί το κόστος για τον ??? κάθε επενδυτή .Αφού η δημοτική αρχή δεν μπορεί να προσφέρει άλλες δυνατότητες ανάπτυξής σε αυτόν το τόπο ας κάνει τουλάχιστον αυτόν. Είναι μικρό το κόστος για τον δήμο μεγάλο όμως το κέρδος για τον κόσμο της περιοχής αλλά και τους χιλιάδες επισκέπτες που ανεβαίνουν στο Σούλι. Για αυτό ας προσφέρει την ΑΡΩΓΗ του ο δήμος ώστε να μην γίνει ο ξενώνας ένα σύγχρονο γεφύρι της Άρτας. Εκείνο τουλάχιστον μετά την θυσία της γυναίκας του πρωτομάστορα χτίστηκε, ο ξενώνας δεν μπορεί να περιμένει να θυσιαστεί κάποια για να ανοίξει. Χρειάζεται την αρωγή και πρέπει να την έχει άλλωστε και η αρωγή θηλυκού γένους είναι ας γίνει μια θυσία. Εκτός αν κρύβονται άλλα συμφέροντα από πίσω και δεν το ξέρουμε. Γιατί και αυτό ακούγεται. Και τώρα ένα ποίημα: Και αν αλλάξαμε αιώνα Δεν τον φτίαξαν τον ξενώνα Στέκει εκεί ερείπιο κουφάρι Να τον πνίγει το χορτάρι Τι και αν ήταν μες το πρόγραμμα Τι και αν ήταν πρώτο στο όραμα Χάθηκε και αυτός επίσης Δήθεν λόγω και της κρίσης ¨Όμως είναι η αδιαφορία που θα αφήσει ιστορία για να δούμε πάλι τον ξενώνα ίσως τον άλλον τον.. αιώνα Και αν χτίστηκε της Άρτας το γεφύρι Στο Σούλι ο Ξενώνας έμεινε τσαντίρι Ας βοηθήσει λοιπόν η Αρωγή Του Σουλίου την μαύρη γη *θα επανέρθουμε σύντομα γιατί μια μέρα τον χρόνο «ΤΟ ΣΟΥΛΙ ΤΟ ΤΙΜΑΝΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΟΛΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΝ ΞΕΧΝΑΝΕ. »